Objawienia w Pontevedra z 1925 roku są niezwykle ważnym wydarzeniem w kontekście przesłania z Fatimy. 10 grudnia 1925 roku Siostra Łucja, przebywając w klasztorze w Hiszpanii, miała wizję Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Maryja ukazała jej swoje Serce otoczone cierniami, symbolizującymi rany zadawane przez ludzką niewdzięczność. Dzieciątko Jezus wezwało do współczucia dla cierpiącego Serca Maryi i zachęciło do wynagradzania za te cierpienia. Matka Boża prosiła wówczas o ustanowienie nabożeństwa Pięciu Pierwszych Sobót, które polega na odmawianiu różańca, rozmyślaniu nad tajemnicami, spowiedzi i przyjmowaniu Komunii Świętej w intencji wynagrodzenia za grzechy przeciwko Jej Niepokalanemu Sercu.
Te objawienia podkreślają wagę modlitwy, wynagrodzenia za grzechy oraz wierności sercu Maryi, które jest otwarte na wszystkich ludzi, lecz zranione ich niewdzięcznością. W odpowiedzi na to wezwanie, Jezus zaoferował łaski i miłosierdzie tym, którzy podejmą się szerzenia tego nabożeństwa. W kolejnych wizjach Siostra Łucja otrzymała jeszcze bardziej duchowe i mistyczne doświadczenia. Ukazywały one tajemnicę Trójcy Świętej oraz wezwanie do poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi w celu nawrócenia świata i zaprowadzenia pokoju.
„Miej współczucie dla Serca twojej Najświętszej Matki, pokrytego cierniami, którymi niewdzięczni ludzie ranią Je w każdej chwili i nie ma nikogo, kto by te ciernie powyciągał przez akty wynagrodzenia.”