Bartolo Longo to postać, która zachwyca i inspiruje. Jego życie to opowieść o upadku, nawróceniu i niestrudzonej walce o zbawienie swoje i innych. Włoski prawnik, który przeszedł drogę od kapłana szatana do błogosławionego Kościoła katolickiego, pozostawił po sobie nie tylko świadectwo przemiany, ale również wyjątkowy dar dla wiernych – Nowennę Pompejańską, modlitwę uznawaną za „nie do odparcia”.
Dramatyczna młodość i nawrócenie
Bartolo urodził się w 1841 roku w religijnej rodzinie w południowych Włoszech. Mimo pobożnych korzeni, na studiach w Neapolu dał się porwać antyklerykalnym ruchom i spirytystycznym praktykom. Został nawet kapłanem szatana, oddając się ciemnym rytuałom. Jednak życie w duchowej pustce przyniosło mu rozpacz i poczucie beznadziei.
Kluczowy moment nastąpił dzięki spotkaniu z przyjacielem Vincenzem Pepem, który przekonał go do powrotu do wiary. Dominikanin Albert Radente pomógł Bartolowi w generalnej spowiedzi, modląc się i poszcząc w jego intencji. To wtedy Longo zrozumiał, że jedyną drogą do odkupienia jest służba Maryi. Przyjął imię Brat Różaniec, stając się tercjarzem dominikańskim, i przyrzekł, że nigdy nie opuści Pompejów, dopóki nie rozszerzy tam modlitwy różańcowej.
Dzieło Pompejańskie
Bartolo rozpoczął budowę sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Pompejach, wówczas biednej i zapomnianej miejscowości. Mimo licznych trudności – od braku środków po personalne oskarżenia – nie poddawał się. Wkrótce sanktuarium stało się ośrodkiem duchowym, społecznym i kulturalnym. Powstały tam sierocińce, szkoły i warsztaty, które dawały szansę na lepsze życie dzieciom więźniów i ubogim.
Bartolo rozwinął również drukarnię, dzięki której wieści o cudach Królowej Różańca Świętego docierały do całego świata. To za jego sprawą Pompeje stały się miejscem pielgrzymek, a wizerunek Maryi zyskał sławę jako szczególnie łaskawy.
Nowenna Pompejańska – dar dla świata
W 1884 roku Bartolo Longo napisał tekst modlitwy, dziś znanej jako Nowenna Pompejańska. Powstała z inspiracji Maryi, która objawiła się jako Królowa Różańca ciężko chorej Fortunatinie Agrelli, którą cudownie uzdrowiła. Nowenna składa się z trzech części różańca odmawianych przez 54 dni – 27 dni błagalnych i 27 dziękczynnych. Od tamtej pory miliony wiernych na całym świecie odmawiają tę modlitwę w intencjach, które wydają się po ludzku beznadziejne, otrzymując niezliczone łaski.
Świętość przez różaniec
Pomimo ciężkich prób, Bartolo pozostał wierny swojej misji. W 1926 roku, po latach służby Maryi i Kościołowi, zmarł w opinii świętości. Jego życie to świadectwo, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych – nawet największy grzesznik może stać się narzędziem Jego miłosierdzia.
Beatyfikowany przez Jana Pawła II w 1980 roku, Bartolo Longo pozostaje „Apostołem Różańca”, a jego dziedzictwo – sanktuarium pompejańskie i Nowenna Pompejańska – wciąż inspiruje wiernych na całym świecie.