Objawienia w Pellevoisin miały miejsce w 1876 roku, kiedy Estella Faguette, ciężko chora na gruźlicę i inne poważne choroby leżała w swoim pokoju czekając na śmierć. W takich okolicznościach doświadczyła piętnastu spotkań z Najświętszą Maryją Panną. Estella, której lekarze dawali wcześniej tylko kilka godzin życia, została cudownie uzdrowiona podczas piątego objawienia 19 lutego 1876 roku. Po uzdrowieniu wróciła do pracy i zaczęła szerzyć orędzie Matki Bożej, m.in. tworząc Szkaplerze Najświętszego Serca Jezusa. Przez całe życie była wierna swojej misji, spotykając się z arcybiskupami i papieżem, aż do śmierci w 1929 roku w wieku 86 lat. Jej doświadczenia stały się znane jako dowód miłosierdzia Maryi i wciąż inspirują wiernych.
„Jeśli Mój Syn daje ci życie, to dlatego, że ty tego potrzebujesz. Jaką cenniejszą rzecz może On dać ludziom na ziemi niż życie? Nie myśl, że będziesz wolna od cierpienia. Nie! Ty będziesz cierpieć i nie będziesz wolna od kłopotów. To jest to, co ci życie przyniesie. Dotknęłaś Serca Mojego Syna przez twoje samozaparcie i cierpliwość. Nie trać tych owoców przez dokonywanie złych wyborów. Czy nie powiedziałam, że jeśli On pozwoli ci żyć, to ty uczynisz Moją chwałę znaną?”
„Najbardziej martwi Mnie to, że ludzie nie mają szacunku dla Mojego Syna w Najświętszej Eucharystii oraz sposób w jaki się modlą, gdy myślą o innych sprawach podczas modlitwy. Mówię to do tych, którzy udają pobożnych.”
„Jego Serce jest tak pełne Miłości dla Mojego Serca, że On nie jest w stanie odmówić Mi niczego. Dla mnie On dotknie i zmiękczy najtwardsze serca”
„Jego Serce ma tak dużo miłości do Mnie, że On dotknie najbardziej zatwardziałe serca dla Mnie. Przyszłam szczególnie po to, aby uratować grzeszników. Obfitość skarbnicy Mojego Syna jest duża i szeroko otwarta, jeśli tylko ludzie będą się modlić”